• فهرست مقالات مهندسی بافت

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - داربست های پلیمری حاوی نانولوله ها ی کربنی در مهندسی بافت استخوان
        میترا توکلی
        ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﺑﺎﻓﺖ، داﻧﺶ ﻃﺮاﺣﻲ و ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺎﻓﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮاي ﺑﺎزﻳﺎﺑﻲ ﻋﻤﻠﻜﺮد عضو ﻫﺎي ﻣﻌﻴﻮب یا بافت های از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ، است. سلول ها و داربست ها دو جزء اصلی در مهندسی بافت هستند. دارﺑﺴﺖ، بستر ﻣﻮﻗﺘﻲ ﺑﺮاي رﺷﺪ سلول اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺤﻴﻄ مناسبی را ﺑﺮاي رسیدن به سلول یا بافت مورد نظر فراهم می کند و موجب چکیده کامل
        ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﺑﺎﻓﺖ، داﻧﺶ ﻃﺮاﺣﻲ و ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺎﻓﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮاي ﺑﺎزﻳﺎﺑﻲ ﻋﻤﻠﻜﺮد عضو ﻫﺎي ﻣﻌﻴﻮب یا بافت های از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ، است. سلول ها و داربست ها دو جزء اصلی در مهندسی بافت هستند. دارﺑﺴﺖ، بستر ﻣﻮﻗﺘﻲ ﺑﺮاي رﺷﺪ سلول اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺤﻴﻄ مناسبی را ﺑﺮاي رسیدن به سلول یا بافت مورد نظر فراهم می کند و موجب ﺗﺴﻬﻴﻞ ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﻲ، رﺷﺪ و ﺗﻤﺎﻳﺰ ﺳﻠﻮل ها می شود. ساخت داربست مناسب یکی از اهداف همیشگی پژوهشگران مهندسی بافت است. ارائه بسترهای زیستی با خواص مطلوب می تواند نقش مهمی در ترمیم بافت استخوان داشته باشد. از آنجا که نانولوله های کربنی دارای خواص مکانیکی، الکتریکی و گرمایی بی نظیری هستند به شدت مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته اند. در این مقاله، به ساختار نانولوله کربنی، روش های تولید داربست های تقویت شده و ساخته شده با نانولوله کربنی در مهندسی بافت استخوان، مزایا و معایب استفاده از آنها در داربست های مهندسی بافت استخوان به همراه مثال هایی از نتایج انتشار یافته در مقالات پرداخته شده است. این موارد شامل طراحی های جدید داربست های نانوساختار دو و سه بعدی، خصوصیات و پاسخ های سلولی آن ها و همچنین برخی از عوامل مؤثر در ارتقای برهم کنش های سلولی مانند چسبندگی، تکثیر و تمایز می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - مروری بر کاربرد نانوذرات مغناطیسی با پوشش پلیمری در مهندسی بافت
        سید مرتضی نقیب
        مهندسی بافت، از جمله علوم نوین در زیست پزشکی است که با استفاده از آن در حوزه زیست پزشکی، راهکارهای نوین از جمله دفاع هوشمندانه در برابر سرطان، ممکن می شود. این رویکردهای درمانی معمولاً شامل مراحل جداسازی سلول از بدن فرد، شبیه سازی بافت به وسیله سلول‌ها و در نهایت امتحان چکیده کامل
        مهندسی بافت، از جمله علوم نوین در زیست پزشکی است که با استفاده از آن در حوزه زیست پزشکی، راهکارهای نوین از جمله دفاع هوشمندانه در برابر سرطان، ممکن می شود. این رویکردهای درمانی معمولاً شامل مراحل جداسازی سلول از بدن فرد، شبیه سازی بافت به وسیله سلول‌ها و در نهایت امتحان روش درمانی بر روی بافت شبیه‌سازی شده‌ است. هدف نهایی، ارایه درمان‌هاي شخصی به هر بیمار بر اساس علت زمینه‌اي بیماري، شرایط فیزیکی و سبک زندگی وي است که علم پزشکی را در حوزه‌ي «پزشکی مبتنی بر فرد» وارد خواهد کرد. نانوذرات مغناطیسی، می‌توانند در حوزه تشخیص و درمان، به ویژه سرطان، مورد استفاده قرار گیرند. در این تحقیق، علاوه بر تشریحی بر سرطان و روش‌های درمانی، به تشریح فواید استفاده از فناوری نانو و به‌طور خاص، نانوذرات مغناطیسی با پوشش پلیمری در درمان این بیماری خواهیم پرداخت. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - مروری بر هیدروژل های تزریق پذیر حساس به دما: خصوصیات و کاربرد آنها در مهندسی بافت
        منوچهر  وثوقی
        هیدروژل های تزریقی تخریب پذیر، به طور گسترده در زمینه های متنوع پزشکی – دارویی از جمله تهیه زخم پوش ها، مهندسی بافت و تهیه محمل های رسانش دارو/ سلول و فاکتورهای رشد مورد استفاده قرار گرفته اند. بالاخص،طی دهه گذشته، کاربرد هیدروژل های تزریق پذیر حساس به دما، با توجه به و چکیده کامل
        هیدروژل های تزریقی تخریب پذیر، به طور گسترده در زمینه های متنوع پزشکی – دارویی از جمله تهیه زخم پوش ها، مهندسی بافت و تهیه محمل های رسانش دارو/ سلول و فاکتورهای رشد مورد استفاده قرار گرفته اند. بالاخص،طی دهه گذشته، کاربرد هیدروژل های تزریق پذیر حساس به دما، با توجه به ویژگی هایی از جمله انتقال فاز از حالت محلول به ژل در پاسخ به محرک خارجی، قابلیت شبیه سازی محیط ماتریس خارج سلولی به لحاظ ویژگی های فیزیکی-شیمیایی و زیستی(برای سلول ها) ، وجود مقادیر زیاد آب در ساختار، ایجاد بستری متخلخل جهت کاشت و تکثیر سلول ها و قابلیت انطباق مناسب با نقص های نامنظم به عنوان روش درمان کم تهاجمی، توجه قابل ملاحظه ای را به خود جلب کرده است. این سامانه های آب دوست پلیمری، پیش از استفاده، به صورت محلول آبی و سیال هستند؛ ولی پس از تزریق، تحت شرایط فیزیولوژیک، ضمن انتقال فاز به سرعت ژل می شوند. در این مقاله، ویژگی ها، مزایا و سازوکار ژل شدن هیدروژل های تزریق پذیر حساس به دما به طور خلاصه بیان شده و پس از مرور بخشی از مطالعات صورت گرفته در زمینه کاربرد احتمالی این سامانه ها در حوزه مهندسی بافت طی سال های اخیر، چالش های موجود در این حوزه مطرح می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - خواص و روش‌های ساخت داربست‌ برای استفاده در مهندسی بافت
        محمد رسولی سهیلا  کاشانیان
        مهندسی بافت علمی است که از ترکیب داربست، سلول و مولکول‌های زیستی فعال برای ساخت بافتی با هدف بازسازی یا حفظ عملکرد و بهبود بافت آسیب‌دیده یا حتی اندامی در آزمایشگاه استفاده می‌کند. پوست و غضروف مصنوعی ازجمله بافت‌های مهندسی‌شده‌ای هستند که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA چکیده کامل
        مهندسی بافت علمی است که از ترکیب داربست، سلول و مولکول‌های زیستی فعال برای ساخت بافتی با هدف بازسازی یا حفظ عملکرد و بهبود بافت آسیب‌دیده یا حتی اندامی در آزمایشگاه استفاده می‌کند. پوست و غضروف مصنوعی ازجمله بافت‌های مهندسی‌شده‌ای هستند که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) آن‌ها را برای استفاده بالینی تأیید کرده است. دقت در طراحی و ساخت داربست با خواص ایده‌آل مانند زیست‌سازگاری، زیست‌تخریب‌پذیری، ویژگی‌های مکانیکی و سطحی برای کاربرد در مهندسی بافت بسیار مهم است. علاوه بر این، این روش‌ها باید بتوانند داربست‌های ساخته‌شده را از حالت بالقوه به کاربردهای بالفعل ترجمه کنند. فناوری‌های ساخت متعددی برای طراحی داربست‌های سه‌‌بعدی ایده‌آل با ساختارهای نانو و میکرو کنترل‌شده برای دستیابی به پاسخ زیستی نهایی استفاده شده‌اند. این بررسی برنامه‌های کاربردی و پارامترهای ایده‌آل (زیستی، مکانیکی و زیست‌تخریب‌پذیری) داربست‌ها را برای مهندسی‌های مختلف زیست‌پزشکی و بافت برجسته می‌کند. این بررسی به‌طور مفصل در مورد روش‌های مختلف طراحی توسعه‌یافته و استفاده‌شده برای طراحی ساخت داربست‌ها بحث می‌کند در این روش‌ها شامل ریخته‌گری با حلال/ حلال شویی (Leaching) ذرات، خشک کردن انجمادی، جداسازی فاز ناشی از حرارت (TIPS)، کف گازی (GF)، فوم پودری، سل-ژل، ریسندگی الکتریکی، سنگ نگاری فضايی (SLA)، مدل‌سازی رسوب ذوب‌شده (FDM)، تف‌جوشی لیزری انتخابی (SLS)، روش جت حامل، چاپ جوهرافشان، چاپ زیستی به کمک لیزر، نوشتن سلولی مستقیم و تولید افزودنی مبتنی بر فلز با تمرکز بر مزایا، محدودیت‌ها و کاربرد آن‌ها در مهندسی بافت مورد بررسی قرار می‌گيرد. پرونده مقاله